‘Organ-on-Chips’ คือ เทคโนโลยีรูปแบบใหม่ที่มีการพัฒนาขึ้น ด้วยการบรรจุเซลล์อวัยวะที่ยังมีชีวิตของมนุษย์ไว้ในชิปเพื่อใช้เป็นตัวแทนในการศึกษาระบบการทำงานจากภายในร่างกาย

มาทำความรู้จักกับ ‘ชิปฝังอวัยวะภายใน (Organ-on-chips)’ กัน

‘Organ-on-Chips’ ชิปที่มีการใส่เซลล์อวัยวะที่ยังมีชีวิตของมนุษย์ไว้ภายในชิป เพื่อใช้เป็นเครื่องมือศึกษาระบบการทำงาน รวมทั้งการตอบสนองของเซลล์ อันเป็นอวัยวะที่มีความสำคัญ โดยอวัยวะที่อยู่ภายในชิปนี้จะเป็นอวัยวะจำลอง ซึ่งมีการลอกเลียนแบบการทำงานของอวัยวะจริง หากแต่อยู่ในรูปแบบของชิปซึ่งมีขนาดเล็กเท่านั้น ความพิเศษอีกประการหนึ่ง ก็คือ เซลล์มีชีวิตซึ่งใช้ในการทดสอบจะมีอายุอยู่บนชิปนานกว่า วิธีการทดลองแบบดั้งเดิม นอกจากนี้ยังใช้ปริมาณยาน้อยกว่าอีกด้วย ซึ่งความพิเศษยังไม่จบลงเพียงเท่านี้ อันเนื่องมาจากการศึกษากลไกของเซลล์ แล้วก็ยังเป็นการช่วยลดกระแสซึ่งมีต่อการวิจัย รวมทั้งการทดสอบในสัตว์ทดลองอีกด้วย ซึ่งเป็นการเปิดโลกการทดลองแบบใหม่ที่มีความล้ำสมัยและน่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง

ช่วยทำให้การศึกษาเป็นไปได้อย่างราบรื่นมากขึ้น

ในปัจจุบันโรคไวรัสตับอักเสบบี เป็นโรครักษาไม่ได้ โดยมีผู้ป่วยจำนวนมากกว่า 257 ล้านคนทั่วโลก ซึ่งติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบีและมีโรคนี้ไหลเวียนอยู่ในร่างกาย หากแต่อย่างไรก็ตามการพัฒนาการรักษามีการดำเนินไปอย่างช้าๆ เพราะเชื้อไวรัสมีการซ่อนตัวจากระบบภูมิคุ้มกันอันแสนซับซ้อน นอกจากนี้ทางด้านนักวิจัยเอง ก็ยังไม่มีแบบจำลองที่จะสามารถนำมาทดสอบได้อย่างมีศักยภาพมากเท่าไหร่นัก ซึ่งนำทีมโดย DR.Marcus Dorner จาก Imperial College แห่งประเทศอังกฤษที่มีการศึกษาความเป็นไปของเชื้อ ด้วยการใช้นำชิปนี้ในการทดสอบในสถานการณ์จริง โดยมีการพบว่าเซลล์ตับของผู้ที่บรรจุลงไปในชิป มีการติดเชื้อไวรัสตับอักเสบบี นอกจากนี้ยังมีการตอบสนองทางชีวภาพเฉกเช่นเดียวกับตับจริง อีกทั้งยังมีการกระตุ้นเซลล์ภูมิคุ้มกันตลอดจนการติดเชื้ออื่นๆ อีกด้วย ทางด้าน DR.Dorner ได้กล่าวเอาไว้ว่าสำหรับขั้นตอนอันมีความน่าสนใจในขั้นต่อไป ก็คือการทดสอบปฏิกิริยาซึ่งมีระหว่างยากับเชื้อ โดย ณ ปัจจุบันนี้เซลล์อวัยวะในชิปมีการใช้อยู่ ได้แก่… หัวใจ, ตับ, ไต และปอด สำหรับข้อดีอย่างพิเศษสุดของการใช้อวัยวะเทียมเหล่านี้ ก็คือ จะทำให้นักวิจัยมีความเข้าใจในกลไกของโรคติดเชื้อได้ดีขึ้น นอกจากนี้ยังสามารถสังเกตปฏิกิริยาตอบสนองที่มีต่อเซลล์อวัยวะเฉพาะส่วนกับยา ซึ่งจากองค์ความรู้นี้จะนำไปสู่การใช้ยาอันมีประสิทธิภาพมากขึ้น และนำไปสู่การพัฒนารักษาโรคใหม่ๆ ให้ส่งผลกระทบต่ออวัยวะภายในน้อยที่สุด